Gdy piasek przykrywa prawdę, tylko mumia pamięta
Mumia. Morze piasku to książka, która nie opowiada historii – ona ją odsłania. Jak zakurzone papirusy wyciągnięte z ruin dawno zapomnianego grobowca, tak i fabuła tej powieści powoli ujawnia swój kształt, smakując każdy szczegół, każdą emocję, każdą zadrę duszy.
Paweł Leśniak zabiera nas do świata, w którym czas nie płynie, tylko osypuje się z kości. Do krainy, gdzie śmierć jest początkiem, a pustynia – żywym, oddychającym bytem. To nie tylko powieść – to doświadczenie literackie pełne symboliki, mitów i pytań o to, co pozostaje z człowieka, gdy wszystko inne przeminie.
Opowieść z pogranicza snu, mitu i śmierci
Tytułowa mumia nie jest tylko pozostałością po zmarłym. To głos. Sumienie. Świadek. Była kimś – a teraz jest czymś. Czymś, co przemierza morze piasku w poszukiwaniu odpowiedzi, których nie dała jej śmierć. Coś, co pamięta. I co nie może zapomnieć.
Narracja powieści toczy się na pograniczu jawy i snu. Przeszłość miesza się z teraźniejszością, a symbol staje się równie rzeczywisty, jak sól na skórze. Czytelnik podąża przez pustynię nie tylko fizyczną, ale i duchową – pełną zagubienia, ciszy i ukrytego sensu.
Magia starożytności i pytania współczesności
Choć sceneria powieści osadzona jest głęboko w klimacie starożytnego Egiptu, Mumia. Morze piasku mówi o rzeczach ponadczasowych: o winie, przebaczeniu, utracie, zemście i zapomnieniu. O tym, jak trudno rozróżnić, co było snem, a co wyborem. I czy naprawdę można żyć po śmierci.
W tej książce magia nie ma koloru fajerwerków – ma odcień pustyni, szumu wiatru, szelestu bandaży. To magia stara, pełna rytuałów, przesądów i pytań bez odpowiedzi. Leśniak oddaje głos duchom, bogom, zapomnianym imionom – a jednocześnie mówi do nas. Wprost. Cicho. Do środka.
Poetycka proza, która zostaje na długo
Styl autora to jeden z najmocniejszych atutów tej książki. Liryczny, refleksyjny, nasycony obrazami, które budują klimat grozy i melancholii. Nie ma tu zbędnych słów – każde zdanie jest jak cios albo szept. Proza Leśniaka przypomina opowieść snutą przez kapłana w cieniu piramidy – hipnotyzuje i zmusza do skupienia.
Mumia. Morze piasku nie należy do lektur szybkich. To książka, którą się chłonie, przeżywa, interpretuje. Która otwiera kolejne warstwy, jak bandaże owijające ciało, aż zostaje tylko rdzeń – i pytanie, którego się nie zapomina.
Wydanie kolekcjonerskie z barwionymi brzegami
To wydanie książki wyróżnia się również fizycznie – barwione brzegi dodają jej wyjątkowego charakteru. To pozycja, która przyciąga uwagę na półce, a jednocześnie buduje nastrój tajemnicy jeszcze przed otwarciem pierwszej strony.
Idealna na prezent, do prywatnej biblioteki lub jako element wyjątkowej kolekcji literatury mrocznej i refleksyjnej.
Dla kogo jest ta książka?
-
Dla miłośników literatury z pogranicza grozy, poezji i refleksyjnej fantasy
-
Dla fanów starożytnych klimatów, Egiptu i mitologii
-
Dla czytelników, którzy cenią powieści symboliczne, wielowarstwowe i pełne metafor
-
Dla tych, którzy szukają książek nieoczywistych – trudnych, ale głęboko satysfakcjonujących
Dokładamy wszelkich starań, aby informacje zawarte w opisie były rzetelne i aktualne, jednak mają one charakter poglądowy i nie stanowią oferty handlowej. Nie ponosimy odpowiedzialności za ewentualne błędy lub zmiany w specyfikacji.
