Marek Cieślak. Rozliczenie. O żużlu bez cenzury

Szczerze, dowcipnie i bezkompromisowo. Marek Cieślak rozlicza się z żużlowym światkiem.
Kto sięgnął po tytuł IMP na kacu? Który prezes nazywał siebie chujem? Jakie tajemnice kryje błoto na częstochowskim torze? Jest tylko jeden człowiek w Polsce, który zna wiele podobnych historii.
I nie boi się o nich otwarcie opowiedzieć.
Po sukcesie bestsellera Pół wieku na czarno Marek Cieślak powraca, by rozliczyć się z przeszłością i żużlowym środowiskiem. Wyjaśnia, w jakich okolicznościach pojednał się z Tomaszem Gollobem, dlaczego nie został kolegą z Rafałem Dobruckim, kiedy popełnił błąd kosztem Bartosza Zmarzlika, z jakiego powodu Rune Holta wyzwał go od kłamców i co poszło nie tak w kontaktach z Maciejem Janowskim. Nie mogło też zabraknąć kulis rozstania z reprezentacją Polski.
Książka Rozliczenie to prawdziwe oblicze dyscypliny widzianej oczami człowieka, który od ponad 55 lat znajduje się w jej centrum. Nikt inny w żużlowym środowisku nie ma prawa, by powiedzieć tyle i tak dosadnie. Marek Cieślak zapracował na to sukcesami, charyzmą i bezkompromisowością.
Przysiądź się i posłuchaj jego opowieści!


Marek Cieślak – ur. 28 czerwca 1950 roku w Milanówku. Polski żużlowiec i trener. Jako zawodnik reprezentował barwy Włókniarza Częstochowa (1968–1986) oraz White City Rebels (1977–1978). Jego największe osiągnięcia to złoto DMP 1974, złoto Elite League 1977, srebro IMP, zdobycie Złotego Kasku, cztery medale DMŚ oraz trzykrotny udział w finałach IMŚ (dwa razy na Wembley). W 1993 roku rozpoczął karierę trenerską. Szkolił m.in. Włókniarza Częstochowa, Atlas Wrocław, Unię Tarnów i Falubaz Zielona Góra, z którym to klubem związany jest obecnie. Czterokrotnie doprowadził swoje drużyny do mistrzostwa Polski, łącznie zdobywając z nimi 12 medali. Od 2007 roku z sukcesami pełni funkcję szkoleniowca reprezentacji Polski. W tym czasie biało-czerwoni pięciokrotnie sięgali po Drużynowy Puchar Świata. Tyle samo tytułów wywalczyła pod jego wodzą kadra juniorska.
Wojciech Koerber – ur. 14 maja 1978 roku we Wrocławiu. Od 2002 roku szef działu sportu w „Gazecie Wrocławskiej”. Zdobywca głównej nagrody w Konkursie Polskiego Komitetu Olimpijskiego i Klubu Dziennikarzy Sportowych „Złote Pióro 2009–2010″. Dziennikarz Sportowy Roku na Dolnym Śląsku (laureat nagrody im. red. Macieja Bilewicza za rok 2007). Odznaczony m.in. brązowym medalem za zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego. Autor książek Olimpijczycy sprzed lat (2012) oraz Dolnośląscy Olimpijczycy (2014).