Michał hr. Tyszkiewicz (1828-1897)

Michał Tyszkiewicz (Wołożyn na Mińszczyźnie 1828 – Rzym 1897) był wybitnym kolekcjonerem i badaczem sztuki antycznej. Jako pierwszy Polak w latach 1861–1862 prowadził wykopaliska w Egipcie i Nubii, przygotowując wspomnianą już pracę Dziennik podróży do Egiptu i Nubji (część pierwsza wydana w Paryżu w 1863; całość ukazała się w 1994). Wyprawa zaowocowała hojnym darem 194 antyków egipskich dla Muzeum Luwru. Jego nazwisko zostało wygrawerowane w Luwrze, w rotundzie Apollina, pośrod głównych donatorów muzeum. W 1865 roku Tyszkiewicz na stałe osiedlił się w Rzymie. Kolekcjonował starożytne gemmy, numizmaty, ceramikę, wyroby ze srebra i szkła, złotą biżuterię, rzeźby w brązie i w marmurze. Zdobył ogromną i zasłużoną reputację w świecie nauki. Jego zbiory należały do cenniejszych kolekcji europejskich, jakie powstały w drugiej połowie XIX wieku.
Obiekty z jego kolekcji znajdują się dziś w Luwrze, British Museum, Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku czy Museum of Fine Arts w Bostonie, a także w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Publikacja jest pierwszą monografią dotyczącą biografii i kolekcji Michała Tyszkiewicza, opartą na nieznanych dotąd materiałach archiwalnych, korespondencji, katalogach aukcyjnych i rzadko wykorzystywanej literaturze historycznej. Książka przywraca Michałowi Tyszkiewiczowi zasłużone miejsce w europejskiej kulturze jako jednej z ważniejszych postaci XIX-wiecznego kolekcjonerstwa i międzynarodowego handlu antykami.