Wstęp – powrót do Księgi Całości
Feliks W. Kres to autor, który na stałe zapisał się w historii polskiej fantastyki. Jego Księga Całości to cykl absolutnie wyjątkowy – łączący realizm, brutalność i epicki rozmach z refleksją nad człowiekiem, światem i legendą. Tom trzeci, „Grombelardzka legenda. Serce Gór”, to kolejny krok w głąb uniwersum, które nieustannie zadziwia i przeraża.
Grombelard to kraina odmienna od wszystkiego, co znamy. To miejsce, gdzie przyroda jest potężniejsza niż ludzie, gdzie deszcz i wiatr tworzą pejzaż, który na zawsze zapada w pamięć. Kraina, gdzie historia dawnych Potęg – Szerń i Alera – pozostawiła swoje piętno, czyniąc ziemię pobojowiskiem i legendą zarazem.
Grombelard – kraina wiecznego deszczu i wichru
Akcja książki toczy się w Grombelardzie – mrocznej i tajemniczej krainie, która sama w sobie jest bohaterem powieści. To Góry Ciężkie, monumentalne, dzikie i nieprzebyte. Wieczny deszcz, nieustanny wiatr, zimne skały i kamienne doliny tworzą przestrzeń, w której codzienne życie jest walką o przetrwanie.
Ale Grombelard nie jest tylko pejzażem. To kraina, która żyje własnym rytmem. Wiatr staje się Oddechem Gór, skały pulsują jak serce, a cień dawnych Potęg unosi się nad każdą ścieżką i miastem-warownią. Kres maluje obraz miejsca, gdzie granica między światem realnym a światem legend jest niemal niewidoczna.
Dawne Potęgi – Szerń i Aler
W tle powieści unosi się echo starożytnego konfliktu. Szerń i Aler – dwie ogromne, niemal boskie Potęgi – stoczyły nad Grombelardem morderczą walkę. Każde starcie pozostawiało rany na samej rzeczywistości, a ich klęski i zwycięstwa kształtowały przyszłość krainy.
Jedna z Potęg zwyciężyła, okrywając Grombelard całunem wiecznych chmur. To sprawiło, że kraina stała się nie tylko miejscem legend, ale również symbolem klęski i przemijania. Pamięć o tamtych wydarzeniach żyje w ludziach, w ich pieśniach, opowieściach i strachu.
Bohaterowie i antybohaterowie – ludzie Grombelardu
Feliks W. Kres słynie z tworzenia postaci pełnych sprzeczności. W „Grombelardzkiej legendzie” bohaterowie nie są idealnymi herosami. To często ludzie złamani, pełni wad, uwięzieni w świecie, który ich przerasta.
Łuczniczka o szarych oczach – kobieta, która zdaje się nosić w sobie tajemnicę całych Gór, a jej spojrzenie nie pasuje do twarzy, jakby było wspomnieniem czegoś większego.
Kocica uwięziona w ciele człowieka – tragiczna postać, która symbolizuje niemożność pogodzenia się z losem i potęgę przekleństwa.
Sęp – postać mroczna, symbol władzy i okrucieństwa, którego rozkaz może doprowadzić do szaleństwa i śmierci.
Każdy z nich niesie w sobie cień legendy, ale i ciężar codziennego istnienia w krainie, która nie zna litości.
Legendy, które nadają sens
„Serce Gór” nie bez powodu nosi właśnie taki podtytuł. Dla mieszkańców Grombelardu legenda to coś więcej niż opowieść – to siła, która pozwala im przetrwać.
Bez legend Grombelard byłby tylko deszczem, kamieniem i wiatrem. To dzięki nim ludzie wierzą w sens swojej walki, w znaczenie swoich czynów, w wartość życia i śmierci. Kres ukazuje, jak mity i opowieści przenikają do codzienności, nadając jej sens tam, gdzie rzeczywistość jest zbyt brutalna, by można ją było znosić.
Motyw przeznaczenia i nieuchronności
Książka stawia ważne pytania o przeznaczenie. Czy człowiek jest w stanie przeciwstawić się losowi? Czy dawne Potęgi, których echo wciąż słychać w Grombelardzie, naprawdę kierują losem bohaterów?
„Grombelardzka legenda” pokazuje, że każdy wybór ma konsekwencje, a legenda i rzeczywistość splatają się w jedno. Bohaterowie muszą podążać ścieżką, która często prowadzi ku tragedii – bo w świecie Kresa nie ma prostych odpowiedzi i szczęśliwych zakończeń.
Styl i atmosfera Feliksa W. Kresa
Feliks W. Kres to autor, który w niezwykły sposób potrafi łączyć poetyckość języka z brutalnością wydarzeń. Jego styl jest gęsty, pełen obrazów, które na długo zostają w pamięci. Opisy Grombelardu działają na wyobraźnię – niemal czuć deszcz na skórze, słyszy się zawodzenie wiatru, widzi cienie przesuwające się po górach.
Jednocześnie autor nie oszczędza czytelnika – świat jest okrutny, a śmierć i cierpienie są w nim wszechobecne. To sprawia, że książka nabiera autentyczności, a zarazem niezwykłej siły oddziaływania.
Dlaczego warto sięgnąć po „Grombelardzką legendę. Serce Gór”?
To trzeci tom jednej z najważniejszych polskich sag fantasy – Księgi Całości.
Powieść ukazuje niezwykle oryginalny świat, pełen magii, legend i brutalnej rzeczywistości.
Feliks W. Kres tworzy bohaterów, którzy zapadają w pamięć dzięki swojej złożoności i tragizmowi.
Książka łączy epicki rozmach z refleksją nad losem, przeznaczeniem i naturą człowieka.
To obowiązkowa lektura dla miłośników mrocznego, klimatycznego fantasy.
Podsumowanie – serce bijące w rytmie legend
„Księga Całości. Tom 3. Grombelardzka legenda. Serce Gór” to powieść wyjątkowa – połączenie mrocznej baśni, brutalnej opowieści o przetrwaniu i refleksji nad naturą świata. Feliks W. Kres udowadnia, że potrafi tworzyć literaturę fantasy na najwyższym poziomie – głęboką, oryginalną i zapadającą w pamięć.
Grombelard to nie tylko miejsce – to symbol, mit, kraina, która żyje własnym rytmem. A czytelnik, sięgając po „Serce Gór”, staje się częścią tej legendy.
