OKP Dolores powraca – jeszcze bardziej zuchwała, zagubiona i niebezpieczna
W piątym tomie serii „OKP Dolores” autorzy ponownie zabierają nas do uniwersum pełnego przygód, pustynnych burz, technologii i przemocy, gdzie los jednostki zależy od decyzji podejmowanych pod presją czasu – i często pod lufą blastera. „Piaski Tishali” to kontynuacja losów Mony, byłej zakonnicy, która niespodziewanie odziedziczyła kosmiczny okręt piracki i od tamtej pory nieustannie ucieka przed przeszłością, niechcianą odpowiedzialnością i własnymi słabościami.
Uwięzieni na planecie, gdzie wszystko umiera
Planeta Tishala, na której rozgrywa się akcja tego tomu, nie jest miejscem dla słabych. Wysuszona, skażona i zniszczona przez niekontrolowany przemysł wydobywczy, stała się pułapką dla naszej załogi. Korozja, burze kwasowe i wrogość mieszkańców to tylko początek problemów. Dolores – potężny statek kosmiczny będący domem dla Mony i jej córeczki – został unieruchomiony przez toksyczną atmosferę, a jego powłoka nie nadaje się już do lotów.
Brakuje pieniędzy, części zamiennych i zaufanych kontaktów. Ale jak zawsze, Mony nie zamierza się poddać.
Pustynni najemnicy i niebezpieczny układ
Zdesperowana i gotowa zaryzykować wszystko dla przetrwania swojej rodziny i załogi, Mony postanawia przyłączyć się do grupy najemników znanych jako Psy Pustyni. To nie są żołnierze – to łupieżcy, szabrownicy i wojownicy bez zasad, którzy gotowi są zapłacić za odwagę, ale nie gwarantują powrotu.
Zasada jest prosta: przeżyjesz – masz zapłatę. Zginiesz – nikt nie zapłacze.
Czy cena za naprawę Dolores nie okaże się zbyt wysoka?
W tej części stawką jest nie tylko los statku, ale też człowieczeństwo. Decyzje, które podejmuje Mony, niosą konsekwencje nie tylko dla niej, ale również dla jej małej córki, której niewinność ściera się z brutalnością otaczającego świata.
Czy bohaterka, która dotąd uciekała od konfliktów, zdoła odnaleźć się pośród łupieżców, pustynnych band i niebezpiecznych układów politycznych planety Tishala? Czy ratowanie statku warte jest rezygnacji z zasad, które kiedyś były dla niej święte?
Akcja, humor i doskonałe tempo narracji
„Piaski Tishali” to tom, który nie zwalnia tempa ani na chwilę. Akcja rozgrywa się w nieustannym ruchu: konwoje przez pustynię, zasadzki, starcia na szczytach wydm, eksploracja porzuconych stref przemysłowych, wewnętrzne rozterki bohaterów i narastające napięcie między członkami załogi.
To klasyczna space opera z domieszką awanturniczego stylu, pełna humoru, ciętych dialogów i niespodziewanych zwrotów akcji, która przypadnie do gustu fanom zarówno komiksów przygodowych, jak i science fiction.
OKP Dolores – statek, który sam w sobie jest bohaterem
Dolores to nie tylko środek transportu. To symbol wolności, dom, relikt przeszłości i zarazem nowej tożsamości Mony. W tej części jego zniszczenie i bezruch symbolicznie pokazują stan wewnętrzny głównej bohaterki: zmęczenie, wyczerpanie, frustrację i bezradność.
Jednak nawet zniszczona, Dolores nadal wzbudza respekt. A kiedy znów unosi się nad ziemią… nikt nie pozostaje obojętny.
Tishala – planeta, która zmienia ludzi
Sceneria piątego tomu nie jest przypadkowa. Tishala to jedno z najmocniej zarysowanych miejsc w serii – duszne, brutalne, nieprzyjazne. Dawniej źródło bogactwa, dziś ruina pod kontrolą interesów wydobywczych i korporacyjnych machinacji.
To miejsce, gdzie moralność jest luksusem, a decyzje podejmuje się w sekundach. Tishala zmusza bohaterów do redefinicji tego, kim są i co tak naprawdę ma dla nich wartość.
Kobieta, matka, przywódczyni – Mony na rozdrożu
To również tom, który pogłębia psychologię postaci. Mony nie jest już tylko „byłą zakonnicą, która odziedziczyła statek”. Jest liderką, matką, strategiem i osobą zmuszoną do przekraczania kolejnych granic.
Jej relacja z córką zyskuje na znaczeniu, a decyzje, które kiedyś podejmowałaby lekko, teraz niosą dużo większy ciężar. Czy dla dobra załogi poświęci osobiste zasady? Czy w świecie zdominowanym przez przemoc można jeszcze zachować jakikolwiek kręgosłup moralny?
Seria, która wciąż ewoluuje
„OKP Dolores” to nie tylko dynamiczna opowieść o kosmicznych piratach – to seria, która dojrzewa z każdym tomem. Choć początkowo lekka i awanturnicza, z czasem odsłania coraz głębsze tematy: odpowiedzialność, wolność, relacje rodzinne, granice moralności i siłę wspólnoty.
„Piaski Tishali” to przykład, że science fiction może być nie tylko widowiskowe, ale i refleksyjne, nie tracąc przy tym ani odrobiny rozrywkowego charakteru.
Dla kogo jest ten komiks?
-
Dla fanów klasycznej science fiction z twistem przygodowym
-
Dla miłośników mocnych kobiecych bohaterek w nieoczywistych rolach
-
Dla czytelników szukających świetnie narysowanej, dynamicznej fabuły
-
Dla tych, którzy kochają światy zbudowane z detalem i wyobraźnią
-
Dla każdego, kto potrzebuje dawki dobrej, emocjonującej historii w kosmicznej odsłonie
