Rock’n’roll, supermoce i zombie z osiedla – Dreszcz wraca w wielkim stylu
Jeśli myślałeś, że rockandrollowy superbohater osiadł na laurach po pierwszym tomie – „Dreszcz 2. Facet w czerni” udowodni Ci, jak bardzo się myliłeś. Jakub Ćwiek po raz kolejny zabiera nas do świata, gdzie supermoce spotykają się z gitarowym riffem, a bohaterowie walczą nie tylko ze złem, ale i z własną przeszłością. Urban fantasy po polsku? Zdecydowanie tak – i to na najwyższych obrotach.
Rysiek zwany Dreszczem – heros z chwiejnym kręgosłupem moralnym
Rysiek Zwierzchowski, znany jako Dreszcz, to nie modelowy superbohater. To nieco podstarzały rockman z Katowic, który przypadkiem zyskał nadprzyrodzone zdolności – i jeszcze bardziej przypadkiem zdecydował się używać ich do czegoś więcej niż własna korzyść. Jego herosowanie jest bardziej chaotyczne niż bohaterskie, ale nie można mu odmówić odwagi, serca… i uporu.
W drugim tomie Rysiek próbuje pogodzić życie „na akcji” z próbami powrotu na scenę muzyczną. Z pomocą młodego kamerdynera i przyjaciół stara się nieco ogarnąć swoje podejście do ludzi i prawa. Ale jak długo można udawać, że wszystko się układa, skoro stary wróg zaczyna knuć, a na katowickiej Ligocie pojawiają się… zombie?
Zaskakująca fabuła i szalone tempo
„Facet w czerni” to opowieść, która od pierwszych stron nie zwalnia tempa. Dreszcz mierzy się z zombie-apokalipsą, staje przed możliwością dołączenia do ligi superbohaterów, a jednocześnie musi wyruszyć za granicę, by ratować przyjaciela przed dawnym wrogiem. Wszystko to przeplatane ciętymi dialogami, absurdalnym humorem i popkulturowymi odniesieniami, które czytelnicy Ćwieka tak bardzo kochają.
To książka, która przypomina koncert rockowy: zaczyna się od mocnego riffu, potem są chwile szaleństwa, nieoczekiwane solówki i finał, który zostawia niedosyt – i chęć na więcej.
Katowice jako tło dla superbohaterskiej historii
Jednym z największych atutów serii Dreszcz jest jej mocno osadzony, polski klimat. Katowickie osiedla, blokowiska, piwnice, bary – wszystko to tło, które nie tylko buduje wiarygodność świata, ale nadaje mu charakter. To nie Nowy Jork, nie Gotham – to Ligota, gdzie herosi piją kawę z termosu, przeklinają pod nosem i czasem muszą pożyczyć na bilet autobusowy.
Ta autentyczność przyciąga – bo pokazuje, że nawet w Polsce można tworzyć świetne, błyskotliwe urban fantasy, które nie ustępuje światowym tytułom.
Styl Ćwieka – bezkompromisowy, ironiczny, błyskotliwy
Jakub Ćwiek to autor, którego stylu nie sposób pomylić. Pisze szybko, celnie, z humorem i autoironią. Jego bohaterowie są pełni wad, ale dzięki temu stają się bardziej ludzcy – a opowieści o nich wciągają jeszcze mocniej. W „Faciecie w czerni” mamy wszystko, co najlepsze u Ćwieka: absurd, dramaturgię, świetne dialogi, popkulturę i chaos kontrolowany.
To nie jest książka dla grzecznych dzieci. To powieść dla tych, którzy lubią literacką jazdę bez trzymanki, śmiech przez łzy i historie z duszą.
Dla kogo jest „Dreszcz 2”?
-
Dla fanów urban fantasy, którzy chcą wreszcie zobaczyć polskiego superbohatera z krwi i kości
-
Dla miłośników popkultury, komiksów, muzyki i literatury, która nie bierze siebie zbyt poważnie
-
Dla czytelników zmęczonych schematycznymi herosami i szukających czegoś świeżego
-
Dla fanów Jakuba Ćwieka – bo to jego styl w najlepszym wydaniu
Seria, która ma moc i charakter
„Dreszcz” to seria, która zasługuje na miejsce na półce każdego fana fantastyki – nie tylko ze względu na tematykę superbohaterów, ale przede wszystkim za niepodrabialny klimat. To literacki hołd dla rocka, outsiderów, czarnego humoru i bohaterstwa w wersji „po polsku”.
Jeśli jeszcze nie znasz Ryśka, zacznij od pierwszego tomu – ale jeśli już go znasz, to „Facet w czerni” jest obowiązkową lekturą.
