Klucz do Gór Zamkniętych

„Obaj młodzi poszukiwacze zwrócili uwagę na milczenie Białego Pióra. Spojrzał na nich bardzo głęboko i powiedział:
– Nie tylko chęć bogacenia się kieruje ludzi do niewyobrażalnego wysiłku. Jest coś ważniejszego niż złoto i kolorowe kamienie.
(…)
W czasie, gdy Białe Pióro to mówił, jakiś kształt przemknął po jego piersi. Orzeł lecący nad doliną rzucił na niego swój nieuchwytny cień. Wędrujący Daleko i Matt stali przez chwilę zadumani. Poczuli się zagubieni. Nie wiedzieli, czego mają szukać ani nawet czego się spodziewać w terenie rojącym się od kryjówek i tajemnic przeszłości.
Tohmiican pierwszy otrząsnął się z zamyślenia i sięgnął po znalezioną blaszkę.
– To nasza gwiazda przewodnia – powiedział, wskazując wyrysowany w metalu kształt. – Znajdźmy wszystkie te rzeczy oznaczone symbolami, a trafimy we właściwe miejsce”.

Fragment książki