Mistyczna rozgrywka o władzę i przeznaczenie
„Sierpy Kronosa” to niezwykła opowieść o tym, co się dzieje, gdy czas przestaje być linią, a staje się narzędziem. Na tle romantycznie zarysowanego XIX wieku, w alternatywnym świecie, gdzie pogańscy bogowie zastąpili chrześcijaństwo, toczy się walka o wpływy, wiedzę i panowanie nad światem — również tym ukrytym.
Świat pełen symboli i głębi
Autor, Tomasz Fijałkowski, zaprasza czytelnika do świata, który przypomina rozbudowaną szachownicę. Na jej czarno-białych polach: prowincjonalne dworki, jesienne dożynki, miasta z uczelniami i akademiami, dzielnice nędzy i luksusu. Każdy ruch bohaterów coś uruchamia. Każde posunięcie ma swoje konsekwencje. A ktoś, gdzieś, rozstawia piony i przesuwa je z precyzją demiurga.
Grupa studentów wciągnięta w niebezpieczną grę
W centrum opowieści znajduje się grupka studentów — młodych, idealistycznych, z pozoru niewinnych. Nieświadomie wplątują się w polityczną intrygę, której celem jest osadzenie na tronie króla-despoty. Ich świat, dotąd pełen książek, wykładów i studenckich jadłodajni, nagle staje się sceną bezwzględnej walki o władzę, gdzie życie ludzkie ma wartość pionka.
Podróż przez miasto i prowincję
Akcja książki rozgrywa się dwutorowo: z jednej strony mamy barwne, żywe miasto z akademiami, sklepikami i kawiarniami, z drugiej — prowincję pełną mgieł, śniegu, starych dworków i rytuałów. Ten świat tętni codziennością, ale pod jego powierzchnią coś się budzi — mistyczna siła, która wymyka się racjonalnemu poznaniu.
Samotny policjant i tajemniczy narkotyk
W osobnym wątku śledzimy policjanta — samotnika, który zostaje wciągnięty w niebezpieczną rozgrywkę. Odkrywa istnienie substancji, która pozwala przemieszczać się w czasie, ale ceną za jej użycie jest balansowanie na granicy rzeczywistości i obłędu. Ten wątek wprowadza element thrillera, wzmacniając tempo i napięcie narracji.
Kto jest Mistrzem Gry?
„Sierpy Kronosa” stawiają pytania, które wykraczają poza prostą fabułę:
-
Kim jest Mistrz Gry?
-
Czy symbol węża pożerającego własny ogon (ouroborosa) to tylko metafora, czy konkretna siła kierująca biegiem zdarzeń?
-
Czy człowiek może naprawdę decydować o swoim losie, czy jedynie wykonuje ruchy zapisane w wielkiej księdze przeznaczenia?
To powieść dla tych, którzy w literaturze szukają nie tylko akcji, ale i intelektualnej głębi oraz filozoficznego niepokoju.
Język, który tworzy klimat
Fijałkowski pisze stylem gęstym, lirycznym, a momentami hipnotyzującym. Opisy są pełne symboliki, światłów, dymu, mgieł i znaczeń ukrytych między słowami. To opowieść dla uważnego czytelnika, który lubi zanurzyć się w atmosferze, poczuć zapach zimy na prowincji i szelest liści pod butami bohatera idącego przez dzielnicę biedy.
Rozwinięcie świata z „Antipolis”
„Sierpy Kronosa” to kontynuacja i rozwinięcie świata z powieści „Antipolis”. Autor poszerza uniwersum o nowe miejsca, postacie i wątki, a jednocześnie zachowuje jego mistyczny, metafizyczny i pełen napięcia klimat. Nie trzeba znać pierwszej książki, by zrozumieć „Sierpy”, ale fani „Antipolis” odnajdą tu znajome echa i wątki.
Dla kogo jest ta książka?
-
Dla miłośników ambitnej fantasy z elementami filozofii i mistycyzmu
-
Dla fanów alternatywnej historii i romantyzmu w literaturze
-
Dla tych, którzy szukają wielopoziomowej opowieści z pytaniami o czas, przeznaczenie i tożsamość
-
Dla czytelników zmęczonych klasycznym fantasy i szukających nowego języka i klimatu
Powieść, która zostaje na długo
„Sierpy Kronosa” to książka, której się nie pochłania – tylko smakuje, rozdział po rozdziale. Zostawia pytania, które krążą po głowie jeszcze długo po zakończeniu lektury. To proza niepokojąca, pełna znaczeń i napięć, ale też pełna piękna – takiego, które objawia się w deszczu, ciszy, spojrzeniach i symbolach.
