Wasilij Rozanow (18561919) to osoba kontrowersyjna, żyjąca w trudnych, bo rewolucyjnych czasach, ponadto zmagająca się na co dzień z bytowymi sprawami życia rodzinnego oraz wieloma egzystencjalnymi przeklętymi problemami dotyczącymi Boga, własnej wspólnoty religijnej (z którą częściowo się tylko solidaryzował) czy jej duszpasterzy (których nieustannie krytykował).
Nie ma myśliciela rosyjskiego bardziej zafascynowanego Izraelem, Żydami i judaizmem niż on, ten największy bodaj dziwak srebrnego wieku ruskiej myśli religijnej.
