Żywoty św. Ottona z Bambergu

Św. Otton z Bambergu (ok. 1060 – 1139) dziś słynie przede wszystkim jako Apostoł Pomorzan, których spektakularnie nawracał podczas dwóch wypraw misyjnych nad Bałtyk w latach 20. XII w. Ta apostolska tytulatura zaczęła się jednoznacznie utrwalać w odniesieniu do jego osoby na etapie kanonizacji w 1189 r. Wprawdzie papież Klemens III – wzywając biskupów Merseburga i Eichstatt, a dalej duchowieństwo i wiernych Bambergu oraz konwent benedyktynów z pobliskiego Michelsbergu do jej przeprowadzenia – zasługi świętego na niwie misji pomorskich uwznioślił skromniejszym mianem „mąż apostolski” (vir apostolicus), jednak już na kolejnych etapach procesu kanonizacyjnego utrwalała się wspomniana tytulatura apostolska. Nie była ona bynajmniej wówczas novum, co poświadcza już powstający w ciągu dwóch dekad po jego śmierci poświęcony mu tryptyk hagiograficzny, którego przekład z łaciny trafia w tym tomie do rąk Czytelnika.
(fragment Wprowadzenia)