Technologia wpływa na praktykę tworzenia, stosowania i komunikacji prawa. Obecnie ma to szczególne znaczenie. Nowoczesne narzędzia IT i ICT, umożliwiające digitalizację i wirtualizację rzeczywistości, przyczyniły się bowiem do powstania różnego rodzaju hipertekstów i cybertekstów prawnych. Obserwujemy wzrost popularności elektronicznych systemów informacji prawnej oraz rozwój takich koncepcji, jak między innymi machine consumable legislation czy smart contracts. W rezultacie w domenie prawa coraz istotniejsze są systemy elektroniczne dopuszczające częściową lub pełną automatyzację zarządzania informacją prawną oraz umożliwiające nadzór lub kontrolę nad działaniami użytkownika. Rozwiązania tego typu nie tylko stanowią wyzwanie dla dotychczasowych teorii tekstu prawnego, lecz także determinują rolę, jaką pojęcie to odgrywa w szeroko rozumianym obrocie prawnym.
Niniejsza praca podejmuje próbę przeprowadzenia wielopłaszczyznowej analizy zmian związanych z rozwojem formy tekstów prawnych. Rozważania autorów koncentrują się przede wszystkim na tym, jaki wpływ na tradycyjny paradygmat tekstu prawnego wywiera automatyzacja prawa.
