Mężczyzna na wydmach

„Paweł to samotny pisarz mierzący się z głęboką depresją. W utrzymaniu się na powierzchni pomagają mu spotkania z Alicją, kobietą innego mężczyzny, w której od kilku lat jest beznadziejnie zakochany. Gdy dowiaduje się, że Alicja cierpi na niewydolność serca i wkrótce prawdopodobnie umrze, w akcie bezgranicznego oddania, w tajemnicy przed nią zgłasza się na dawcę organu. Pragnie oddać serce ukochanej, choć ta nie potrafi odwzajemnić jego uczuć. Udowodnić, że prawdziwa miłość nie zna granic. Czy jego zamierzenie dojdzie do skutku? Czy miłość przechytrzy śmierć i Paweł stanie się częścią kobiety, którą ubóstwia?
– Pamiętasz, co zrobiłeś?
– Rozsznurował ci się but, a ja klęknąłem i go zawiązałem.
– Właśnie… i wiesz, nagle uświadomiłam sobie, że nigdy żaden z mężczyzn, którzy się wokół mnie kręcili, nie ukląkł tak po prostu, w spodniach od garnituru na mokrym chodniku i bez słowa nie zawiązał mi sznurówki. Pamiętam, jaka przez moment byłam zaskoczona. Ale zaraz moje ego, moja kobieca próżność i pycha kazały mi myśleć, że to takie naturalne… A przecież wcale nie było! To był gest hołdu. Wtedy zrozumiałam, dlaczego wszystko chciałeś o mnie wiedzieć, dlaczego tak wypytywałeś…
– Tak, myślę, że już wtedy w jakiś sposób cię… – Urwałem, ponieważ bałem się wypowiedzieć to słowo. Nie chciałem jej rozgniewać.
Uśmiechnęła się
– Kochałeś – dokończyła za mnie”.
Fragmenty książki